όλοι μπορούν
Αν θέλετε να μοιρασθείτε κάποιο θέμα με τους αναγνώστες μας, στείλτε το μας
, ή στείλτε πληροφορίες που το βρήκατε, για παράδειγμα αν είστε Webmaster και θέλετε να μας στείλετε κάποιο άρθρο απο την ιστοσελίδα σας συμπληρώστε την ακόλουθη φόρμα και στην ένδειξη website γράψτε το όνομα της ιστοσελίδα σας. Μπορείτε να το στείλετε και απλά σαν επισκέπτες.
Είναι απλό!
.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟΝ
Τω καιρώ εκείνω Σόδομα και Γόμορα εγένετο εν Ελλάδι.
Οι πονηροί εβγάζανε των Ελλήνων το λάδι.
΄Οργια, Σπατάλες, Διωγμοί, Αδικίες, Αρπαχτές.
Οι πάντες παραληρούσαν, οι δε ξένοι απορούσαν.
΄Εβλεπαν τους ΄Ελληνες τους παλαβούς,
να κλείνουνε τα μάτια τους, κάνοντας τους στραβούς.
Εκραύγαζαν λυσσαλέα για μια Ελλάδα Νέα,
ενώ οι επιτήδιοι, άρπαζαν κλοπιμαία!
΄Ενας γέρος είπε «Η Ελλάς είναι ένα απέραντον Φρενοκομείον».
Αυτά γινότανε για χρόνια, ώσπου έπεσαν τα χιόνια.
΄Ηρθανε δύσκολες μέρες. Τα δανεικά βγήκαν ξινά.
Ευκαιρίες δεν έρχονται ξανά.
Οι ΄Ελληνες έμειναν νηστικοί γιά να φτιάξουνε
Σχολεία, ΄Εργα καί Νοσοκομεία,
να έρθουν οι φυλές της γής, για να βρούνε θαλπωρή.
Να μην είμαστε ρατσιστές έλεγαν οι σοφοί.
Πρέπει να ανεχόμαστε, για νάμαστε σωστοί.
Σαν να μην έφταναν αυτά ήρθαν εγκληματίες.
Εσκότωναν τους ΄Ελληνες. Κλέβανε κι εκκλησίες.
Οι ΄Ελληνες χωρίς δουλειά, άγρια τραβούσαν τα μαλλιά.
Δεν ήξεραν που να πάνε. Ούτε είχανε να φάνε.
Πού συζήτηση για γάμο. Οι ελπίδες πέφταν χάμω.
Αλλά και οι παντρεμένοι εμιλούσαν σαν χαμένοι.
Πώς θα εκάνανε παιδιά, αφού δεν είχανε δουλειά.
΄Εβλεπες παντού τους γέρους άχαρους μέσ’ στην πλατεία,
μαύρα της ζωής ναυάγια γέμιζαν τα καφενεία,
που ήταν οι προθάλαμοι για τα νεκροταφεία.
Οι γυναικούλες έτρεχαν σε κάθε εκκλησιά
κι όλοι μαζί αργοπέθαιναν σε σπίτια σαν κλουβιά.
Και ενώ οι νεώτεροι δεν έβρισκαν δουλειά
μειώσανε τις συντάξεις να πεθάνουνε στην ψάθα
ώστε να τους αφανίσουν μη μπορώντας να μιλήσουν.
Τα βλέπανε απ’ τον καναπέ, απολαμβάνοντας φραπέ.
Οι πιο πολλοί κολλημένοι, οι πονηροί βολεμένοι.
Θέριζαν οι κομματάρχες. ΄Ετσι, έβγαιναν στρατάρχες,
που τους έκοβαν τα πόδια και τους έσφαζαν σαν βόδια.
΄Ελεγαν λεφτά υπάρχουν. Η Χώρα δεν είναι φτωχή.
Η Ελλάς αργοπέθαινε, όπως στην Κατοχή.
Κάποιος είπε μαζί τα φάγαμε. Το έκανε το λάθος.
Δεν πρόσεξε τα λόγια του πόσο είχανε βάθος.
΄Ετσι το Δημογραφικόν, το άθλιον Ελληνικόν,
πήγαινε κατά διαόλου, χωρίς μέλλον όλως διόλου.
Οι νέοι ήταν άχρηστοι. Τσιγαρλίκια, σκουλαρίκια,
όλοι στις καφετέριες. Κουτοί σαν τα ραδίκια.
Οι ΄Ελληνες, τα βόδια, χωρίς πλέον εφόδια,
ως πρόβατα επί σφαγήν, πουλούσανε τζάμπα την γήν.
Εβάζανε τα χέρια τους κι εβγάζανε τα μάτια τους.
Τους διέλυσαν κι οι σύμμαχοι. Nα τώρα η κατάντια τους.
Την Ελληνική Σημαία οι ξένοι στους δρόμους καίνε,
κι κείνοι που την τίμησαν, σαν μικρά παιδιά κλαίνε.
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ !!!!! AMAN !!! AMAN !!! Α Μ Η Ν !!!!!!
Γεώργιος Βελλιανίτης Παξινός Ποιητής