Έχετε αναρωτηθεί από πού προέρχονται όλα αυτά τα σύμβολα που βλέπουμε καθημερινά...
μπροστά μας;
Η ηλεκτρονική σελίδα Kuriositas μας εξηγεί μεφωτογραφικό τρόπο.
Τι κρύβεται πίσω από το γνωστό μας λατινικό ερωτηματικο;
H λέξη «ερώτηση» στα λατινικά, ήταν «quaesto». Επειδή το χαρτί, όμως, εκείνη την εποχή ήταν ακριβό, οι «λόγιοι» έπρεπε να γλυτώσουν χώρο και συντόμευσαν τη λέξη σε «qo». Με το καιρό, το q τοποθετήθηκε πάνω στο o, και μετά από λίγο το q μετατράπηκε σε ένα καμπυλωτό και το ο σε τελεία.
Η ίδια ιστορία ισχύει και για το γνωστό μας θαυμαστικό.
Αρχικά, ο θαυμασμός, εκφραζόταν με την λατινική λέξη «io», που κυριολεκτικά σημαίνει «θαυμασμός χαράς» και είναι σύντμηση της λέξης «iocundia ή iocundum». Όπως και με το λατινικό ερωτηματικό, το «I» τοποθετήθηκε πάνω από το «ο»/. Και έτσι προέκυψε το θαυμαστικό.
Και πάμε στο μαθηματικό μας «ίσον». Όλα ξεκίνησαν όταν ο ‘Αγγλος μαθηματικός του 16ου αιώνα Ρόμπερτ Ρεκόνρντε έφραφε στις σημειώσεις του: «I will settle as I doe often in woorke use, a paire parallels, lines of one length bicause noe two thynges can be more equalle». Σύμφωνα με τις σημειώσεις του Ρεκόρντε οι δύο παράλληλες γραμμές ήταν η τέλεια αναπαράσταση της λέξης ίσον.
Το γνωστό σύμβολο του «και» ονομάζεται ambersand και ξεκίνησε ως μία εκλεπτυσμένη έκδοση της λατινικής λέξης Et που σημαίνει «και». Το σύμβολο επινοήθηκε από τον Marcus Tullius Tiro,σκλάβο του Κικέρωνα.
Αυτό προέκυψε αργότερα όταν το θεωρούσαν το 27ο γράμμα της αλφαβήτα. Όταν ηΒασίλισσα Βικτωρία καθόταν στον θρόνο της Αγγλικής Αυτοκρατορίας, τα παιδιά στο σχολείο προσπαθούσαν να μάθουν την αλφαβήτα χρησιμοποιώντας ένα τραγουδάκι. Το συγκεκριμένο «γράμμα» όμως, δεν είχε όνομα και προκειμένου να έχει μία κατάληξη το τραγουδάκι τους χρησιμοποιούσαν τη φράση «and, per se» που μεταφράζεται σε «και, που σημαίνει τον εαυτό του».
Και πάμε στο δολάριο. Το 1794, οι Η.Π.Α. Δεν είχαν το δικό τους νόμισμα ενώ η πιο ισχυρή οικονομία του κόσμου ήταν η Ισπανία και το πέσο ήταν το «παγκόσμιο» νόμισμα της εποχής. Η σύντμηση της λέξης πέσο, γράφονταν ως Ps. Στη συνέχεια το S άρχισε να γράφεται πάνω από το Ρ. Σιγά σιγά, απέμεινε το σύμβολο του δολαρίου να γράφεται με το S και μία γραμμή στη μέση.
Το γνωστό μας ντίτζιταλ παπάκι @ έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του σε πληκτρολόγιο το1896 και χρειάστηκε λιγότερα από 100 χρόνια ώστε το νόημά του να αλλάξει και η πλειοψηφία να το αναγνωρίζει όπως το αναγνωρίζει σήμερα. Πριν την εποχή του ιντερνετ, το σύμβολο σήμαινε «στην τιμή» (at the rate). Δηλαδή, 20 μήλα στην τιμή των 5 cents μας κάνουν 1 ευρώ, γραφόταν 20 μήλα @ 5c = 1€. Ίσως να ήταν και η συντόμευση της Ισπανικής λέξης arroba, μία μονάδα βάρους που ισοδυναμούσε με περίπου 11,5 κιλά.
Η χρήση όμως, άλλαξε την δεκαετία του 1990 όταν το σύμβολο αυτό υιοθετήθηκε για να προσδιορίσει την τοποθεσία μίας ηλεκτρονικής διεύθυνσης σε ένα συγκεκριμένο domain, δηλαδή, δηλώνει κατεύθυνση.
Ο αστερίσκος είναι ένα από τα δύο πιο γνωστά λατινικά σύμβολα που παρέμειναν ως έχουν από την αρχική τους μορφή κατά το Μεσαίωνα. Στα Ελληνικά η ετυμολογία του συμβόλου προέρχεται από την λέξη «αστέρι». Ο αστερίσκος εμφανίζεται σε πρώιμα χειρόγραφα της Αναγέννησης, αλλά λίγο πιο μετά και λίγο πιο σπάνια, χρησιμοποιούνταν για να συνδέσει κομμάτια του κειμένου με υποσημειώσεις. Στα τυπωμένα βιβλία εμφανίζεται με την αρχική του σημασία, δηλαδή να υποδηλώνει κείμενο το οποίο δεν έχει συμπεριληφθεί.
Έχετε αναρωτηθεί από πού προέρχονται όλα αυτά τα σύμβολα που βλέπουμε καθημερινά...
μπροστά μας;
Η ηλεκτρονική σελίδα Kuriositas μας εξηγεί μεφωτογραφικό τρόπο.
Τι κρύβεται πίσω από το γνωστό μας λατινικό ερωτηματικο;
H λέξη «ερώτηση» στα λατινικά, ήταν «quaesto». Επειδή το χαρτί, όμως, εκείνη την εποχή ήταν ακριβό, οι «λόγιοι» έπρεπε να γλυτώσουν χώρο και συντόμευσαν τη λέξη σε «qo». Με το καιρό, το q τοποθετήθηκε πάνω στο o, και μετά από λίγο το q μετατράπηκε σε ένα καμπυλωτό και το ο σε τελεία.
Η ίδια ιστορία ισχύει και για το γνωστό μας θαυμαστικό.
Αρχικά, ο θαυμασμός, εκφραζόταν με την λατινική λέξη «io», που κυριολεκτικά σημαίνει «θαυμασμός χαράς» και είναι σύντμηση της λέξης «iocundia ή iocundum». Όπως και με το λατινικό ερωτηματικό, το «I» τοποθετήθηκε πάνω από το «ο»/. Και έτσι προέκυψε το θαυμαστικό.
Και πάμε στο μαθηματικό μας «ίσον». Όλα ξεκίνησαν όταν ο ‘Αγγλος μαθηματικός του 16ου αιώνα Ρόμπερτ Ρεκόνρντε έφραφε στις σημειώσεις του: «I will settle as I doe often in woorke use, a paire parallels, lines of one length bicause noe two thynges can be more equalle». Σύμφωνα με τις σημειώσεις του Ρεκόρντε οι δύο παράλληλες γραμμές ήταν η τέλεια αναπαράσταση της λέξης ίσον.
Το γνωστό σύμβολο του «και» ονομάζεται ambersand και ξεκίνησε ως μία εκλεπτυσμένη έκδοση της λατινικής λέξης Et που σημαίνει «και». Το σύμβολο επινοήθηκε από τον Marcus Tullius Tiro,σκλάβο του Κικέρωνα.
Αυτό προέκυψε αργότερα όταν το θεωρούσαν το 27ο γράμμα της αλφαβήτα. Όταν ηΒασίλισσα Βικτωρία καθόταν στον θρόνο της Αγγλικής Αυτοκρατορίας, τα παιδιά στο σχολείο προσπαθούσαν να μάθουν την αλφαβήτα χρησιμοποιώντας ένα τραγουδάκι. Το συγκεκριμένο «γράμμα» όμως, δεν είχε όνομα και προκειμένου να έχει μία κατάληξη το τραγουδάκι τους χρησιμοποιούσαν τη φράση «and, per se» που μεταφράζεται σε «και, που σημαίνει τον εαυτό του».
Και πάμε στο δολάριο. Το 1794, οι Η.Π.Α. Δεν είχαν το δικό τους νόμισμα ενώ η πιο ισχυρή οικονομία του κόσμου ήταν η Ισπανία και το πέσο ήταν το «παγκόσμιο» νόμισμα της εποχής. Η σύντμηση της λέξης πέσο, γράφονταν ως Ps. Στη συνέχεια το S άρχισε να γράφεται πάνω από το Ρ. Σιγά σιγά, απέμεινε το σύμβολο του δολαρίου να γράφεται με το S και μία γραμμή στη μέση.
Το γνωστό μας ντίτζιταλ παπάκι @ έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του σε πληκτρολόγιο το1896 και χρειάστηκε λιγότερα από 100 χρόνια ώστε το νόημά του να αλλάξει και η πλειοψηφία να το αναγνωρίζει όπως το αναγνωρίζει σήμερα. Πριν την εποχή του ιντερνετ, το σύμβολο σήμαινε «στην τιμή» (at the rate). Δηλαδή, 20 μήλα στην τιμή των 5 cents μας κάνουν 1 ευρώ, γραφόταν 20 μήλα @ 5c = 1€. Ίσως να ήταν και η συντόμευση της Ισπανικής λέξης arroba, μία μονάδα βάρους που ισοδυναμούσε με περίπου 11,5 κιλά.
Η χρήση όμως, άλλαξε την δεκαετία του 1990 όταν το σύμβολο αυτό υιοθετήθηκε για να προσδιορίσει την τοποθεσία μίας ηλεκτρονικής διεύθυνσης σε ένα συγκεκριμένο domain, δηλαδή, δηλώνει κατεύθυνση.
Ο αστερίσκος είναι ένα από τα δύο πιο γνωστά λατινικά σύμβολα που παρέμειναν ως έχουν από την αρχική τους μορφή κατά το Μεσαίωνα. Στα Ελληνικά η ετυμολογία του συμβόλου προέρχεται από την λέξη «αστέρι». Ο αστερίσκος εμφανίζεται σε πρώιμα χειρόγραφα της Αναγέννησης, αλλά λίγο πιο μετά και λίγο πιο σπάνια, χρησιμοποιούνταν για να συνδέσει κομμάτια του κειμένου με υποσημειώσεις. Στα τυπωμένα βιβλία εμφανίζεται με την αρχική του σημασία, δηλαδή να υποδηλώνει κείμενο το οποίο δεν έχει συμπεριληφθεί.
μπροστά μας;
Η ηλεκτρονική σελίδα Kuriositas μας εξηγεί μεφωτογραφικό τρόπο.
Τι κρύβεται πίσω από το γνωστό μας λατινικό ερωτηματικο;
H λέξη «ερώτηση» στα λατινικά, ήταν «quaesto». Επειδή το χαρτί, όμως, εκείνη την εποχή ήταν ακριβό, οι «λόγιοι» έπρεπε να γλυτώσουν χώρο και συντόμευσαν τη λέξη σε «qo». Με το καιρό, το q τοποθετήθηκε πάνω στο o, και μετά από λίγο το q μετατράπηκε σε ένα καμπυλωτό και το ο σε τελεία.
Η ίδια ιστορία ισχύει και για το γνωστό μας θαυμαστικό.
Αρχικά, ο θαυμασμός, εκφραζόταν με την λατινική λέξη «io», που κυριολεκτικά σημαίνει «θαυμασμός χαράς» και είναι σύντμηση της λέξης «iocundia ή iocundum». Όπως και με το λατινικό ερωτηματικό, το «I» τοποθετήθηκε πάνω από το «ο»/. Και έτσι προέκυψε το θαυμαστικό.
Και πάμε στο μαθηματικό μας «ίσον». Όλα ξεκίνησαν όταν ο ‘Αγγλος μαθηματικός του 16ου αιώνα Ρόμπερτ Ρεκόνρντε έφραφε στις σημειώσεις του: «I will settle as I doe often in woorke use, a paire parallels, lines of one length bicause noe two thynges can be more equalle». Σύμφωνα με τις σημειώσεις του Ρεκόρντε οι δύο παράλληλες γραμμές ήταν η τέλεια αναπαράσταση της λέξης ίσον.
Το γνωστό σύμβολο του «και» ονομάζεται ambersand και ξεκίνησε ως μία εκλεπτυσμένη έκδοση της λατινικής λέξης Et που σημαίνει «και». Το σύμβολο επινοήθηκε από τον Marcus Tullius Tiro,σκλάβο του Κικέρωνα.
Αυτό προέκυψε αργότερα όταν το θεωρούσαν το 27ο γράμμα της αλφαβήτα. Όταν ηΒασίλισσα Βικτωρία καθόταν στον θρόνο της Αγγλικής Αυτοκρατορίας, τα παιδιά στο σχολείο προσπαθούσαν να μάθουν την αλφαβήτα χρησιμοποιώντας ένα τραγουδάκι. Το συγκεκριμένο «γράμμα» όμως, δεν είχε όνομα και προκειμένου να έχει μία κατάληξη το τραγουδάκι τους χρησιμοποιούσαν τη φράση «and, per se» που μεταφράζεται σε «και, που σημαίνει τον εαυτό του».
Και πάμε στο δολάριο. Το 1794, οι Η.Π.Α. Δεν είχαν το δικό τους νόμισμα ενώ η πιο ισχυρή οικονομία του κόσμου ήταν η Ισπανία και το πέσο ήταν το «παγκόσμιο» νόμισμα της εποχής. Η σύντμηση της λέξης πέσο, γράφονταν ως Ps. Στη συνέχεια το S άρχισε να γράφεται πάνω από το Ρ. Σιγά σιγά, απέμεινε το σύμβολο του δολαρίου να γράφεται με το S και μία γραμμή στη μέση.
Το γνωστό μας ντίτζιταλ παπάκι @ έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του σε πληκτρολόγιο το1896 και χρειάστηκε λιγότερα από 100 χρόνια ώστε το νόημά του να αλλάξει και η πλειοψηφία να το αναγνωρίζει όπως το αναγνωρίζει σήμερα. Πριν την εποχή του ιντερνετ, το σύμβολο σήμαινε «στην τιμή» (at the rate). Δηλαδή, 20 μήλα στην τιμή των 5 cents μας κάνουν 1 ευρώ, γραφόταν 20 μήλα @ 5c = 1€. Ίσως να ήταν και η συντόμευση της Ισπανικής λέξης arroba, μία μονάδα βάρους που ισοδυναμούσε με περίπου 11,5 κιλά.
Η χρήση όμως, άλλαξε την δεκαετία του 1990 όταν το σύμβολο αυτό υιοθετήθηκε για να προσδιορίσει την τοποθεσία μίας ηλεκτρονικής διεύθυνσης σε ένα συγκεκριμένο domain, δηλαδή, δηλώνει κατεύθυνση.
Ο αστερίσκος είναι ένα από τα δύο πιο γνωστά λατινικά σύμβολα που παρέμειναν ως έχουν από την αρχική τους μορφή κατά το Μεσαίωνα. Στα Ελληνικά η ετυμολογία του συμβόλου προέρχεται από την λέξη «αστέρι». Ο αστερίσκος εμφανίζεται σε πρώιμα χειρόγραφα της Αναγέννησης, αλλά λίγο πιο μετά και λίγο πιο σπάνια, χρησιμοποιούνταν για να συνδέσει κομμάτια του κειμένου με υποσημειώσεις. Στα τυπωμένα βιβλία εμφανίζεται με την αρχική του σημασία, δηλαδή να υποδηλώνει κείμενο το οποίο δεν έχει συμπεριληφθεί.
ΠΗΓΗ: palo
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ σχολιάζεις εσύ! - Επώνυμα ή ανώνυμα !