Να σκοτώνει ένα «μεγάλο αριθμό» σκύλων (όχι λιγότερους από 30.000, εκ των οποίων πάνω από 8.000 μόνο το 2008 και το 2009, αφού απαγορεύεται η ευθανασία) και όπως καθόρισε ο ίδιος σε μια διάσκεψη για την προστασία των ζώων στο Μόναχο (όπου προσκόμισε τα κεφάλαια που δίνονται από ορισμένες ενώσεις) σκότωσε όντως έναν μεγάλο αριθμό (26.000 μέχρι το 2008) δήλωση που έφερε τον αποτροπιασμό στους πάντες.
Είχε την εντύπωση ότι οι Γερμανοί δεν κατάλαβαν τι εννοούσε με το συμβολισμό του “μεγάλου αριθμού”: ένα νεκρό ζώο είναι μια πράξη σκληρότητας, είπε, αλλά ένας «μεγάλος αριθμός» (26.000 -30.000) από νεκρά ζώα είναι απλώς στατιστική!!.
Δεν είναι ικανοποιημένος με μόνο το βασανισμό και την θανάτωση σκύλων, θέλει να πείσει το έθνος ότι τα βασανιστήρια και η δολοφονία των σκύλων, δεν είναι μια απλή πράξη σύλληψης … είναι μια «επιστήμη», ένα «δόγμα» ένας «δρόμος».
Το καταφύγιο σκυλιών που εποπτεύει, ένα βρώμικο κολαστήριο (βρίσκεται σε ένα πρώην αγρόκτημα χοίρων, μια υγρή περιοχή, σε σκοτάδι, μυρίζοντας σαν το θάνατο, χωρίς χειρουργείο, χωρίς αίθουσα ανάληψης, χωρίς τρεχούμενο νερό) πήρε έξοχα πιστοποιητικά και άδειες λειτουργίας: ΙSΟ 9001 και ΙSΟ 14001.
Ο Μπαρμπουλέσκου αγαπάει το στρατιωτικό, την αστυνομία και την πυροσβεστική, παρουσιάζεται μονίμως με στρατιωτική στολή, και θέλει να πιστεύει οτι το dog catching είναι ένα είδος αντάρτικου πόλεων στο οποίο ο ίδιος έχει το γενικό κουμάντο.
Πριν κάνει ο Μπαρμπουλέσκου στα 30.000 ζώα αυτό που ονομάζει «ευθανασία» , τους έδωσε την “ευκαιρία” να πεθάνουν από μόνα τους: τα πέταξε στα “φέρετρα με ρόδες” της SPGA όπου αγωνίζονταν να αναπνέουν μέσα από κάποιους σωλήνες, να Το Πορτρέτο ενός μαζικού δολοφόνου σκύλων (Catcher Dog) από την πείνα για βδομάδες, χωρίς νερό για μέρες, χωρίς εμβόλια, χωρίς θεραπεία μετά την προσβολή από ιούς σε αυτό το βρώμικο καταφύγιο, να τα αφήνει να δαγκώνουν το ένα το άλλο και να μολύνονται οι πληγές τους, να τα αφήνει να γεννάνε στη λάσπη και να τρώνε τα κουτάβια τους, Και επειδή μερικά από αυτά αποφάσισαν παρολαυτα πεισματικά να ζήσουν, έδωσε οδηγίες στο «κτηνιατρικό προσωπικό» να τα σκοτώσει, και αν τους έμενε ακόμα χρόνος και μελάνι στο στυλό τους, να καταγράψουν ως διάγνωση θανάτου τις τέσσερις αγαπημένες του «ανίατες ασθένειες»:
- μαστίτις
- ψωρίασις
- χρόνια εντερίτις
- καχεξία
Πηγη: Serbian Animal Voice
Μετάφραση: Maria Joannou για το adespoto
TRELOSPLANITIS ALERT POST
SHARE TO ALL
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ σχολιάζεις εσύ! - Επώνυμα ή ανώνυμα !